Review Michelle en Ezra

2-7-2020

Graag schrijf ik een stukje over hoe goed Irma mij en mijn Akita Ezra (nu 4 jaar) heeft geholpen. Ik heb Ezra al van pups af aan en dat is niet altijd makkelijk gegaan, ik heb Ezra toen in huis genomen met mijn vriend en die 2 konden totaal niet met elkaar opschieten waardoor Ezra zich niet op zijn gemak voelde en veel binnen plaste en totaal niet luisterde. Mijn vriend is tot mijn grote verdriet in 2017 overleden en sindsdien woon ik alleen met Ezra en kreeg ik een heel andere hond, hij was veel rustiger en heeft nooit meer binnen geplast. Behalve een keer toen de tweelingbroer van mijn vriend langskwam, iets met Akitas en gevoelig… 😉

Ezra begon wel steeds meer uit te vallen naar andere honden en ik raakte steeds meer het zelfvertrouwen kwijt als we samen gingen wandelen. Een keer is Ezra in gevecht geraakt met een andere hond en heeft mij toen perongeluk gebeten, daarna was ik iedere keer gestresst als we gingen wandelen.

Ik ben een aantal keer met Irma en Hoochi gaan wandelen en zij heeft mij veel geleerd over hoe ik Ezra kan lezen en hoe een Akita in elkaar zit. Ik ben een aantal keer met Akita wandelingen meegegaan, dat was goed voor mij maar ik vond het nog wel stressvol. Het keerpunt was eigenlijk dit jaar, toen ik met Irma en Hoochi ging wandelen en merkte dat het echt stukken beter ging. Op Irma’s aanraden heb ik toen een oproepje geplaatst op de facebookpagina Akitaliefde om samen met andere Akita baasjes te gaan wandelen en dat ging zo ontzettend goed, ik heb hierdoor veel meer zelfvertrouwen gekregen en dankzij Irma leer ik Ezra steeds beter kennen en leer ik met hem samen te werken. Ik voel dat mijn band met Ezra hierdoor echt enorm gegroeid is en daar ben ik ontzettend dankbaar voor.