Wie is de Gebeten Hond bij een Bijtincident?

9 juni 2018
Door Irma Bolijn


Irma Bolijn deelt een confronterend en leerzaam verhaal over hoe haar Akita Hoochi onterecht het boetekleed kreeg na een aanvaring met een kat en hoe de wetgeving helaas niet altijd in het voordeel spreekt van verantwoordelijke hondenbezitters.

Want wie is er eigenlijk verantwoordelijk bij zo’n incident?

Een onschuldige avond in de camper

Enige weken geleden stonden wij met de camper op een parkeerplaats in Schiedam. Die avond was mijn man zijn zoon ook bij ons, en we hadden eten besteld via de Bezorgbeer uit Vlaardingen. Hij bestelde met zijn telefoon en gaf ook zijn nummer door.

Het eten werd keurig op ons pleintje bij de camper bezorgd, en we hebben er heerlijk van genoten.
Hoochi, onze Akita, stond zoals altijd aangelijnd aan een lantaarnpaal met ongeveer twee meter bewegingsruimte omdat hij simpelweg nooit losloopt, behalve bij ons thuis.

De aanval van de kat

Na het eten vertrok mijn man zijn zoon. We ruimden op en wilden een laatste ronde lopen.

Op dat moment zagen we een kat op twee meter van Hoochi staan. De rug van die kat stond zo hoog, en Hoochi werd helemaal wild. De kat bleef hem aankijken, totaal niet bang, en daagde hem zichtbaar uit.

Ik ging naast Hoochi staan om hem wat te kalmeren en vroeg mijn man om de kat weg te jagen.
Maar nog voor hij de kat kon benaderen, vloog deze om hem heen en met uitgestrekte voorpoten rechtstreeks op Hoochi’s kop…

Instinct en verdediging

Dat is natuurlijk dapper, maar vooral dom, een Akita heeft een bek vol tanden.
Hoochi kon niet weg, want hij zat vast. Hij draaide zijn kop, kreeg de kat te pakken, terwijl de nagels van de kat in zijn huid en oog zaten.

Hij schudde één keer, een instinctieve reactie van een Akita om de tegenstander te verdoven en liet los.
De kat kwam terug, viel hem opnieuw aan, en het hele proces herhaalde zich.

De nasleep

Ik schreeuwde, waardoor bewoners uit de flat de aandacht kregen.
Na de tweede aanval rende de kat weg, onder de camper. We zijn direct gaan zoeken maar vonden hem nergens in een straal van 500 meter. We gingen ervan uit dat hij zich wel kon redden.

Later bleek dat hij zich had verstopt in de portalen van de flat aan de andere kant. Maar daar rende hij helemaal niet heen, dus we hebben daar ook niet gezocht.

We hebben nog een rondje gedaan met Hoochi en zijn toen gaan slapen.

Een onverwacht telefoontje

Een week later belde mijn man zijn zoon: hij werd lastiggevallen door een vrouw over een kat.
Hij wist van niets. Hoe deze vrouw aan zijn nummer was gekomen, bleef een raadsel.

Mijn man nam contact op, en zij deelde op dwingende toon mee dat wij moesten opdraaien voor de gemaakte kosten van de kat: ruim €3000, inclusief dierenambulance, operaties en kliniek Utrecht. Uiteindelijk moest de kat worden ingeslapen.

Beschuldigingen en privacy

De vrouw beweerde dat we onze plicht hadden verzaakt: we zouden de kat onvoldoende gezocht hebben en niemand op de hoogte gebracht. Ze stelde ons verantwoordelijk voor alles.

Toen we vroegen hoe ze aan het telefoonnummer van mijn man zijn zoon kwam, zei ze:
“Dat is mijn journalistieke achtergrond, dat ga ik u niet vertellen.”

Blijkbaar had ze het restaurant gebeld en zijn nummer daar losgepeuterd. Wat dus niet mag.

Hoochi: altijd aangelijnd, altijd beschermd

Buren hadden ons inderdaad zien staan, maar de vrouw beweerde dat Hoochi losliep, een leugen, later ingetrokken.

Wij hebben Hoochi altijd aan de lijn. Hij draagt een geel lintje (‘Yellow Dog’), en we lopen alert en met afstand. Mensen blijven hem toch willen aaien,ondanks onze waarschuwingen, tot hij zijn lip optrekt en zich bedreigd voelt.

 

Eerdere ervaring: met een mens

Vijf jaar geleden hadden we een soortgelijk incident met een mens.
Hoochi had een pakje gehakt uit onze tas gesnaaid, en iemand vond dat hij dat moest afpakken. Hoochi gromde, liet zijn tanden zien, en dat was genoeg voor die persoon om hem aan te vallen. Waarom? Omdat dit mens getriggerd wasen wilde Hoochi
een lesje leren en is hem te lijf gegaan… ook een domme actie vind ik persoonlijk. Maar dit heeft onze verzekering ook 4000 euro gekost. Dus Hoochi kreeg het boetekleed aan. En wij? We waren weer 10 stappen terug met hem qua heropvoeden. Want Hoochi snapt er niets van. Hij is dan ook zeker 2 weken van slag en al zijn opgebouwde vertrouwen was weer verdwenen..

En nu weer…

De Akita staat op de lijst van hoog-risicorassen. Wij nemen onze verantwoordelijkheid en bescherming serieus. Maar hoe bescherm je je hond tegen een loslopende kat zonder eigenaar?

Deze kat viel Hoochi aan, niet andersom. En toch is Hoochi nu weer ‘de gebeten hond’…

 

Rechtsbijstand en frustratie

We hebben onze rechtsbijstand ingeschakeld. We zijn echt geschrokken van wat wettelijk geregeld is.

Want: bij een bijtincident is de bijtende hond per definitie schuldig.
Er wordt niet naar de situatie gekeken, zoals bij mensen.

Zelfs als een hond op je eigen terrein een inbreker bijt, kun jij aansprakelijk gesteld worden, tenzij je kunt bewijzen dat er sprake was van uitlokking. En bewijs is vaak niet mogelijk.

 

Tot slot: een oproep

Als je weet dat jouw hond gevoelig is of ‘losse tandjes’ heeft:

  • Wees alert.
  • Vermijd drukte.
  • Bescherm je hond tegen de buitenwereld.

Want: de hond die schade aanricht is altijd ‘de gebeten hond’.

Ik wacht nog op de definitieve uitslag van het onderzoek. Maar hoe het ook afloopt: het voelt als onrecht. Voor ons, en voor Hoochi.

Irma Bolijn